بسم الله الرحمن الرحیم انه هو خیر ناصر و معین
سلام،عید بر همه شما مبارک باشه.
این متن رو سال گذشته این روزها دوستی به من هدیه داد و من امسال عین متن رو هدیه میکنم به همه شما.(خودتون قید زمانش رو تطبیق بدید.)
امشب،
در ماه خدا
بار دیگر
حجتی از سوی خدا بر زمین فرود می آید
و نام مبارکش را حضرت حق
به حُسن وجودش
«حَسَن» معین می فرماید.
امشب
این پسر بزرگ علی است که پا به دنیا می گذارد
و این خانواده ملکوتی
را غرق در شادی می نماید.
امشب،
سَرور زنان عالم،
عزیزترین بانوی بهشت،
فاطمه
مادر می شود و ملائکه را به پایکوبی وا می دارد.
به گمانم امشب
صف طویلی از عرش تا خانه علی تشکیل شده باشد
و ملائک برای کسب فیض و معطر کردن پر و بالشان
مجبور ند مدت مدیدی در انتظار بمانند.
بیش از همه شاید
امشب قلب رسول الله شادمان باشد.
چراکه پسری که زاده می شود
هم خوی عدالت و مظلومیت از علی به ارث برده،
هم نجابت و صلابت از فاطمه.
و شبیه ترین خَلق،
به رسول خدا همین فرزند است.
و او به قدری زیباست
که دیگر
همه اهل این خانه
روزه ها را با بوسه از لب او افطار می کنند.
چند سال دیگر،
وقتی که حسن و حسین(ع) مشغول کشتی گرفتن هستند،
آنجا که علی و فاطمه و رسول خدا به تماشای این دو دردانه هستی ایستاده اند،
فاطمه می گوید: «جانم حسین»
علی هم می گوید: «جانم حسین»
اما پیامبر با اشکی در گوشه چشم می گوید: «جانم حسن»
علی و فاطمه حیران از عمل پیامبر می پرسند:
ا «آقا! جانمان به فدایتان! فرمودید که همواره فرزند کوچکتر را تشویق کنید! چه شد که خود، فرزند بزرگتر را تشویق فرمودید؟!»
و پیامبر(ص) با اندوهی فرمودند:
ا«به زمین نگاه کردم،
دیدم بهترین خلق خدا، فاطمه و علی، می گویند: جانم حسین!
به آسمان نظر کردم، دیدم همه ملائکه یکصدا می گویند: جانم حسین!
حسنم غریب بود، این بود که گفتم: جانم حسن!»
و این امام همام، کریم اهل بیت لقب گرفته.
به گمانم در این عید بزرگ و در این ماه بخشایش،
همزمان با شادی عرشیان و فرشیان،
همزمان با سرور قلب پیامبر و علی و فاطمه،
به کرامتش و به لطف وجود بی مثالش،
همه حاجتهای شیعیان را خداوند
یکجا عطا می کند،
و همه گناهان را
به یکباره می بخشاید.
پس
التماس دعا!
در پناه حق
|